Symposium (I)

Wat heeft 30 jaar grootschalige natuurontwikkeling langs de Maas in het grensoverschrijdende Rivierpark Maasvallei tussen Maastricht en Thorn tot nu toe opgeleverd? Wat zijn de kansen en uitdagingen in de toekomst?

Dat zijn de centrale thema’s van het online symposium Maas in Beeld, dat vrijdag 16 oktober wordt georganiseerd. In de middaguren krijgt het webinar een vervolg met excursies in kleine groepjes, in de natuurgebieden van het project Grensmaas in Borgharen en Meers en in het Vlaamse Hochterbampd en Negenoord.

Tijdens het symposium worden de uitkomsten van jarenlang onderzoek naar natuurontwikkeling gepresenteerd. Daarbij keken onderzoekers Gijs Kurstjens en Kris Van Looy naar de 600ha nieuwe natuur die de afgelopen jaren is ontstaan tussen Maastricht en Lanaken in het zuiden, en Thorn en Kessenich in het noorden.

Symposium (II)

Met het oog op de coronarichtlijnen is het symposium alleen online te volgen. Presentatrice Fabienne Nijsten praat tijdens het webinar met onderzoekers, beleidsmakers en overige hoofdrolspelers. Belangstellenden kunnen thuis, of op de werkplek online inloggen.

Aanmelden is eenvoudig: stuur een mail naar info@rivierparkmaasvallei.eu om de link te ontvangen. Ook is er nog ruimte om deel te nemen aan de excursies in de natuurgebieden. Bij de organisatie van die excursies is ook rekening gehouden met de recent aangescherpte coronarichtlijnen.
Voor nadere info: https://www.rivierparkmaasvallei.eu.

Erosie (I)

Consortium Grensmaas is in Geulle aan de Maas begonnen met het herstel van erosieschade over een lengte van zo’n 450 meter aan de Maasoever. Dat werk duurt ongeveer zes weken.

In de laatste week van oktober wordt ook in Borgharen op een traject van zo’n 200 meter de oever versterkt om verdere afkalving te voorkomen. Dat werk, op verzoek van Waterschap Limburg, duurt zo’n vijf weken.

De erosie in Geulle aan de Maas betekent dat de oever steeds dichter bij de kade van Waterschap Limburg ter hoogte van de Molenweg komt. Om te voorkomen dat het water tot aan de kade reikt en daarmee deze hoogwaterkering aantast, wordt de oever verstevigd met stortsteen.

Erosie (II)

Ofschoon een van de principes van de Grensmaas is dat de rivier vrij spel heeft, is in Geulle aan de Maas en Borgharen de stroomsnelheid te hoog gebleken om de Maas haar gang te laten gaan.

Voor de versteviging van de oever in Geulle aan de Maas zijn minimaal 600 en maximaal 1200 vrachtautotransporten nodig. Het aantal transporten is afhankelijk van nader onderzoek dat moet uitwijzen of stortsteen alleen afdoende is, of dat er ook zand en grind moet worden gebruikt voor het oeverherstel. In Borgharen, ten zuiden van de Bovenstraat, zijn minimaal 400 en maximaal 600 vrachtautotransporten nodig voor de aanvoer van materiaal om de oever te beschermen tegen erosie.

Spannende tijden voor Maasband (I)

Maasband wacht spannende tijden. Hoe zag het dorpje er door de eeuwen heen eigenlijk uit? Is het ooit een eiland geweest? Hebben Romeinen er een rol gespeeld? Is er wellicht nog een begraafplaats uit de prehistorie? Wat was de band van Maasband met België?

De antwoorden op deze en vele andere vragen moeten de komende twee tot drie jaar duidelijk worden tijdens een uitgebreid landschapshistorisch onderzoek, waarvoor inmiddels 18 locaties zijn geselecteerd, zoals de Geerlingskuil, de Veldschuurdijk en Hemelrijk. Het onderzoek loopt parallel met graafwerkzaamheden van Consortium Grensmaas dat tot 2023 aan de slag is in Maasband met de aanleg van een nevengeul, oeververlaging en de bouw van een hoogwaterbrug. Bijzonder aspect van het onderzoek is dat het grotendeels wordt uitgevoerd door vrijwilligers uit Stein/Maasband zelf. Miriam van Es, voorzitter van de Stichting Erfgoed Stein, is een van die razend enthousiaste vrijwilligers. Ook het Limburgs Geschied- en Oudheidkundig Genootschap en de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed zijn partners.

Spannende tijden voor Maasband (II)

Miriam: “Het is een spannend en uitdagend project. De betrokkenheid van de inwoners is groot. Dat heeft er ook mee te maken dat Maasbanders trots zijn op Maasband. Ook de gemeente is erg enthousiast. En het eerste succes is binnen. We hebben de gebrande stein gevonden; de eeuwenoude grenssteen tussen de voormalige heerlijkheden Elsloo, Stein, Leut, Eisden en Vucht.”

Consortium Grensmaas faciliteert het onderzoek door voor de start van graafwerkzaamheden ruimte te bieden voor bodemonderzoek. Bij de 18 onderzoeklocaties gaat het om historische wegen, oude stroomgeulen, dijken en de plekken van voormalige Maasveren.

Oorspronkelijk was het de bedoeling dat er slechts beperkt archeologisch onderzoek zou plaatsvinden in Maasband. Uiteindelijk is toch ingestemd met een breed onderzoek naar de ontwikkeling van Maasband door de eeuwen heen op basis van allerlei landschapselementen.

Met het onderzoek is een bedrag van twee ton gemoeid. Daarvoor wordt een beroep gedaan op allerlei subsidiepotjes.

Droom om weer te zingen

De namen van de hoofdrolspelers van de Grensmaasopera Rusalka de kleine zeemeerin zijn bekend. En het zijn klinkende namen.

Rusalka wordt gespeeld door de Nederlands-Sloveense sopraan Kristina Bitenc. “Dit is voor mij een droom. Heerlijk om weer te kunnen zingen,” aldus Kristina met een verwijzing naar de vele afgelastingen van culturele evenementen in de afgelopen maanden door het coronavirus. De heks wordt vertolkt door de Belgische mezzosopraan Lien Haegeman.  De bekende Venlose bariton Sef Thissen treedt op als de waterman. “Ik verheug me op de uitvoeringen met een gedreven team dat een topprestatie wil neerzetten in een fascinerend decor van grindwinning.”  Irene Hoogveld kruipt in de rol van vreemde prinses.

Zoals eerder gemeld zijn de zes uitvoeringen van de kleine zeemeermin op de kade van de werkhaven van Consortium Grensmaas op de locatie Trierveld in Born in het laatste weekeinde van juni en het eerste weekeinde van juli 2021. Per uitvoering is er ruimte voor maximaal 500 toeschouwers, die hoe dan ook coronaproof van het muziektheaterspektakel kunnen genieten. De kaartverkoop bij de Limburgse theaters start eind deze maand.

Geluidswal toch weg

Consortium Grensmaas heeft alsnog besloten de geluidswal langs de voormalige werkweg ter hoogte van Grevenbicht op te ruimen. Daarmee komt het consortium tegemoet aan de toezegging bij de start van de werkzaamheden dat de inwoners in 2020 weer vrij zicht op de Maas hebben.

Enkele weken geleden werd duidelijk dat het ontwerp van de nieuwe veerstoep extra en langer overleg vergt tussen Rijkswaterstaat en de Vlaamse rivierbeheerder. Dat betekent dat de veerstoep hoe dan ook pas in 2021 kan worden gerealiseerd. Uit een oogpunt van efficiency werd besloten dan ook de geluidswal maar te laten liggen. Onder het motto beloofd is beloofd gaat het consortium de geluidswal nu toch opruimen.

Voortgang

De werkzaamheden concentreren zich momenteel op de grindwinning in Koeweide en Trierveld.